Vanaf 8 september exposeert Jacques Jacobs zijn schilderijen in museum Het Petershuis in Gennep. Zijn werk kenmerkt zich door een rijk kleurenpalet waarin vooral mensen in allerlei verschijningsvormen figureren. Dromerig, komisch, droevig, boos, alle emoties passeren de revue. Jacobs houdt ons een surrealistische spiegel van emoties voor. Emoties die iedereen kan herkennen.

De inmiddels gepensioneerde docent/onderwijsinspecteur werkte decennialang in het onderwijs. De titel van zijn expositie refereert aan een boek dat Jacobs schreef over zijn ervaringen in het onderwijs. Want de schilder schrijft ook graag. Verhalen en columns. Ook met zijn penseel vertelt Jacobs verhalen. Kijken naar zijn werk is luisteren met je ogen.

Jacobs licht de titel als volgt toe: “Kinderen en ook volwassenen groeien doorgaans door bemoediging. Waarschijnlijk ziet de kijker dit in bepaalde mate terug in de doeken.” Schilderen is met name een intuïtieve aangelegenheid voor Jacques Jacobs. “Als ik schilder dan voel ik me vrij. Ik zet een eerste streep verf op het doek en probeer aan te voelen wat er gebeurt. Ik ben ontspannen, wacht af en ga dan rustig verder. Dit zijn delicate momenten. De vraag is welke emotie dringt zich op. Ik kan wel proberen te schilderen wat men over het algemeen mooi vindt. Maar ik wil meer. Ik wil ruimte geven aan die associatie die dominant kan zijn. Ik wil meer dan redelijk geslaagde plaatjes maken.”

Jacques Jacobs groeide op in buurtschap De Biesselt nabij Mook. Jacobs tekent zijn hele leven al. Volgde zelfs een twee jaar durende cursus die hem de bevoegdheid verschafte tot het geven van tekenles in het voortgezet onderwijs. Met dat talent heeft hij zijn werkzame leven weinig gedaan. Eenmaal met pensioen pakte Jacobs penseel en potlood voortvarend op. Inmiddels heeft hij een omvangrijk oeuvre opgebouwd. Een deel daarvan is nu te zien in een oogstrelende en zinnenprikkelende expositie in het Gennepse museum.

FOTO’S VAN DE OPENING VAN DE TENTOONSTELLING OP 7 SEPTEMBER